دوستان اسرائیلی

من اینجا برای کارهای اداری مدرکم رو تحویل ندادم هنوز (هنوز نخریدمش.) . داشتیم در همین مورد صحبت می‌کردیم و به استادم گفتم که خیلی خوبه که دانشگاه آمستردام از ما کارنامه رو به جای مدرک می‌پذیره. چون دانشگاه TU Delft نمی‌پذیره. یه لحظه سکوت کرد. بعد گفت این رو مدیون دوستانتون هستین. با تعجب نگاهش کردم. گفت متنفرم از اینکه اینو اینطوری بهت بگم ولی این رو مدیون دوستان اسرائیلیتون هستین. خیلی سعی کردم که چهره‌م تغییری نکنه ولی مطمئنم چشمام گرد شده بود. گفت آمستردام به خاطر یهودی‌های زیادی که داشته و خیلی‌هاشون به اسرائیل مهاجرت کردن رابطه‌ی قوی‌ای با اسرائیل داره. تو اسرائیل نزدیک ۲ سال بعد از فارغ‌التحصیلی طول میکشه که بتونن مدرکشون رو بگیرن از دانشگاه. به همین خاطر اینجا پیگری کردن و این رسم پذیرفتن کارنامه رسمی به جای مدرک رو جا انداختن. گفتم اوکی. گفت البته مطمئنم اونام اگر می‌دونستن کاری که میکنن برای شما هم منفعت داره خوشحال نمیشدن. می‌دونی که، احساستون نسبت به هم دوطرفه‌س.

من تجربه‌ی خوبی از روبه‌رو شدن با دانشجوهای اسرائیلی نداشتم. زوریخ که رفته بودیم برای سامیت گوگل، تعدادی دانشجو از اسرائیل بودن. به قدری رفتارشون با ما زشت بود که حد نداره. بهشون سلام می‌کردیم، پشتشونو میکردن بهمون. تو آسانسور پشت بهمون وایمیسادن. می‌رفتیم پای پوسترشون که واسمون کارشونو توضیح بدن می‌ذاشتن می‌رفتن. هرچی من تصمیم گرفته بودم ت و احساسات شخصیم رو قاطی مسائل آکادمیک نکنم، دیدم که اونا خلافش عمل میکنن. صددرصد ۶ تا دانشجویی که من دیدم نماینده‌ی کل دانشجوهای اسرائیلی نبودن. ولی این تجربه‌ی من خیلی آزاردهنده بود. و فقط همو اونا نبودن. مواجهه‌مون با توریستهای یهودی که از اسرائیل سفر کرده بودن به زوریخ هم همینقدر بد بود. شاید حتی بدتر. 

احساسمون دوطرفه‌س. این یه واقعیته.